Listenin zirvesinde, Yunanistan'ın geleneksel Fystiki Aeginas fıstığı yer almakta. 19. yüzyıldan itibaren Aegina Adası'nda yetiştirilen bu özel fıstık, lezzeti ile ön plana çıkıyor.

Türkiye'den listeye dahil olan ilk kuruyemiş ise Antep Fıstığı oldu. Gaziantep'e özgü bu fıstık, Taste Atlas tanıtımında canlı yeşil rengi ve narenciye aromasıyla dikkat çekti. Antep fıstığı, genellikle Eylül ayında hasat edilmekle birlikte, baklava yapımında kullanılacaksa Ağustos'ta toplanmaktadır. Ayrıca, Gaziantep'te her yıl düzenlenen Fıstık Festivali ile bu lezzet kutlanmaktadır.


Üçüncü sırada, İtalya'nın Pistacchio Verde di Bronte fıstığı bulunuyor. Sicilya'nın volkanik topraklarında yetiştirilen bu fıstık, çok yönlü kullanımıyla dikkati çekiyor.

Avustralya'ya ait Macadamia, İspanya'nın Marcona Bademi ve Portekiz'in Terra Fria Kestanesi de listede öne çıkan diğer kuruyemişler arasında yer alıyor. Türkiye'den listeye dâhil olan bir diğer ürün ise Aydın Kestanesi oldu. Aydın kestanesi, yüksek besin değeri ve mineral içeriği sayesinde enerji verici bir doğal gıda olarak öne çıkıyor.


İşte o liste:

1- Fystiki Aeginas (Yunanistan) Listenin en üst sırasında Yunanistan'ın fıstığı yer alıyor. Fystiki Aeginas olarak bilinen bu fıstık türü, 19. yüzyılın sonlarından bu yana Aegina Adası'nda geleneksel olarak yetiştirilmektedir.

2- Antep Fıstığı (Türkiye) Antep Fıstığı, Taste Atlas tarafından Gaziantep'ten gelen geleneksel Türk fıstıkları olarak tanıtılmaktadır. İdeal iklim ve mükemmel toprak koşulları nedeniyle bu fıstıkların canlı yeşil bir renge ve yoğun, karmaşık, turunçgil tadına sahip olduğu vurgulanıyor. Genellikle yerel çiftçiler tarafından Eylül ayında hasat edilen fıstıkların, baklava için kullanılacaksa Ağustos ayında toplandığı belirtiliyor. Her yıl Ekim ayında, ziyaretçilerin bu lezzetli kuruyemişlerin tadını çıkarabileceği Gaziantep'te Fıstık Festivali düzenleniyor.

3- Pistacchio Verde di Bronte (İtalya) Sicilya'nın Catania bölgesinde üretilen Pistacchio Verde di Bronte, Bronte yakınlarındaki verimli volkanik topraklarda yetişen Napoletana çeşidinin fıstıklarını tanımlar. Bronte, Etna Dağı'nın eteklerinde bulunan küçük bir kasabadır. Fıstık ağaçları Orta Doğu'dan İtalya'ya getirildiğinden, Sicilya'da bu fıstık, Arapça "fustuq" kelimesinden türetilerek "frastuca" olarak adlandırılmaktadır. Çok yönlü Bronte fıstıkları, geleneksel olarak cannoli, cassate, torroni veya Bucellato Siciliano adlı ünlü Noel tatlıları ve hamur işlerinde kullanılmaktadır.


4- Macadamia (Avustralya) Macadamia fındıkları, Avustralya'ya özgü olup, kuzeydoğu Yeni Güney Galler ve orta ile güneydoğu Queensland'de yetişmektedir. Aborijinler tarafından "gyndl" veya "jingilli" olarak bilinen bu fındıklar, erken dönem Avrupalılar tarafından "kindal kindal" olarak yeniden adlandırıldı ve sonunda 1857'de John Macadam adındaki kimyagerin onuruna Ferdinand von Mueller tarafından "macadamia" olarak adlandırıldı. Yüksek yağ içeriğine sahip bu fındıklar, genellikle çiğ ya da sıcak kömürlerde kavrularak tüketilmektedir. Aborijinler, yemişleri kırmak için taş kullanırken, bazı acı çeşitler yenilebilir hale getirilmek için macun haline getirilmektedir. Elde edilen yağ ise cilt boyama ve gençleştirme amacıyla kullanılmaktadır.

5- Marcona Bademleri (İspanya) İspanya'ya özgü olan Marcona bademi, diğer yerlerde yaygın olan badem türlerine göre belirgin olarak daha yuvarlak ve dolgun şekilli pürüzsüz, beyaz bir meyveye sahiptir. Ceviz, genellikle macadamia cevizine benzetilen son derece yumuşak ve nemli dokusuyla tanınırken, tatlı ve narin, tereyağımsı bir aromaya sahiptir. Dünyanın en iyi bademleri arasında sayılan Marcona bademlerinin, yararlı yağlar açısından zengin bir kaynak olduğu düşünülmekte ve haşlanmış, kızartılmış ya da kavrulmuş versiyonları bulunan, deniz tuzu veya trüf mantarı, füme kırmızı biber, acı biber ya da biberiye gibi malzemelerle tatlandırılmış gurme ürünler olarak rağbet görmektedir.

6- Mandorle (Sicilya) Badem, dünya genelinde en yaygın yetiştirilen ve tüketilen ağaç yemişidir. İtalya da bu konuda önemli bir üretici konumundadır. Özellikle aroma ve lezzet açısından zengin olanlar, Sicilya'da bulunan bademlerdir. Prunus amygdalus ile akraba olan birçok çeşidi bulunur ve en çok övülen çeşitleri Pizzuta, Fascionello Romana, Cavaliera ve Bonifacio nº 1'dir. Bu bademler tatlı veya acı olabilir; tatlı olanlar şekerlemelerde, acı olanlar ise bazı bisküvi ve likör türlerinde belirgin bir tat vermek amacıyla kullanılmaktadır. Sicilya bademleri Temmuz ayında hasat edilir ve meyve bahçelerinin büyük bir kısmı Siracusa ilinde, özellikle Noto ve Avola kentleri çevresinde yer almaktadır.

7- Terra Fria'nın Kestanesi (Portekiz) Bu kestane, Portekiz'in Vila Real ve Bragança bölgelerinde yetiştirilen Longal çeşidinin meyvesidir. Kestaneler yere düştüğünde elle toplanır ve toplanma sırasında herhangi bir mekanik araç kullanılmasına izin verilmez. Dış yüzeylerinde parlak bir uzunlamasına şerit bulunan kestaneler, kırmızımsı kahverengi tonlarına sahip olup yoğun ve aromatik bir tada sahiptir. Terra Fria kestaneleri dondurulabilir veya reçel, şurup gibi çeşitli şekillerde işlenebilir. Kızarmış et veya domuz rostosu gibi geleneksel yemeklerin yaygın bir eşlikçisi olarak tüketilmektedir ve ayrıca ekmek ve kek yapımında da kullanılmaktadır.

8- Aydın Kestanesi (Türkiye) En yaygın Türk meyvelerinden biri, Büyük Menderes Nehri çevresindeki yüksek ovalarda yaklaşık bin yıldır yetişen Aydın'ın kestanesidir. Yüksek mineral ve besin değerine sahip olan bu kestaneler, kış aylarında meydana gelen fiziksel ve zihinsel yorgunluğu gidermek için doğal bir enerji kaynağı olarak değerlendirilmektedir. Aydın kestanesi, diğer kabuklu meyvelere göre daha az yağ içeriğine sahip olup, zengin bir linoleik asit kaynağıdır. Kestanenin kökeni kesin olarak bilinmiyor, ancak Anadolu'nun bu meyvenin anavatanı olduğu düşünülmektedir; Anadolu'dan Yunanistan üzerinden Akdeniz'in geri kalanına yayıldığı tahmin edilmektedir.

9- Brezilya cevizi | Brezilya cevizi (Bertholletia excelsa), Güney Amerika’daki aynı isimli ağaçtan elde edilen besin değeri yüksek fındıklardır. Bu ağaçlar, genellikle yalnızca bozulmamış ormanlarda üretilir; isimlerine rağmen, Brezilya cevizi en çok Bolivya'dan ihraç edilmektedir.

10- Noix de Grenoble (Fransa) Noix de Grenoble, Eylül ayı sonunda kabukları ile toplanan cevizlerdir ve Fransa'nın Isère, Drôme ve Savoie bölgelerinde üç farklı türe sahiptir. Antik Romalılar, ceviz ağaçlarını Fransa’ya getirerek bu ürünün değerini arttırmışlardır. Bu nedenle, ağaçlar iyi beslenmiş ve bakım görmüş, bu durum da Grenoble cevizlerine eşsiz kalite ve lezzet kazandırmıştır.